พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต [5. ปัฐจมปัณณาสก์]
7. กัมมปถวรรค 9. พยาปันนจิตตสูตร
8. อภิชฌาลุสูตร
ว่าด้วยผู้เพ่งเล็งอยากได้ของเขาและผู้ไม่เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
[271] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม 4 ประการย่อมดำรงอยู่ใน
นรกเหมือนถูกนำไปฝังไว้
ธรรม 4 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. ตนเองเป็นผู้เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
2. ชักชวนผู้อื่นให้เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
3. เป็นผู้พอใจความเพ่งเล็งอยากได้ของเขา
4. กล่าวสรรเสริญความเพ่งเล็งอยากได้ของเขา
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม 4 ประการนี้แลย่อมดำรงอยู่ในนรก
เหมือนถูกนำไปฝังไว้
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม 4 ประการย่อมดำรงอยู่ในสวรรค์
เหมือนได้รับอัญเชิญไปประดิษฐานไว้
ธรรม 4 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. ตนเองเป็นผู้ไม่เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
2. ชักชวนผู้อื่นให้ไม่เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
3. เป็นผู้พอใจความไม่เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
4. กล่าวสรรเสริญความไม่เพ่งเล็งอยากได้ของเขา
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม 4 ประการนี้แลย่อมดำรงอยู่ใน
สวรรค์เหมือนได้รับอัญเชิญไปประดิษฐานไว้
อภิชฌาลุสูตรที่ 8 จบ
9. พยาปันนจิตตสูตร
ว่าด้วยผู้มีจิตพยาบาทและผู้มีจิตไม่พยาบาท
[272] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ประกอบด้วยธรรม 4 ประการย่อมดำรงอยู่ใน
นรกเหมือนถูกนำไปฝังไว้
